Zaterdag week 4

Een goede vriend kan je troosten en een geruststellend woord spreken als je je wanhopig voelt, maar een echte vriend zal nooit valse hoop geven. Politici die herkozen willen worden, ouders die gewoon aardig gevonden willen worden, werkgevers die confrontatie willen vermijden, kunnen besluiten om degenen die bij hen op zoek zijn naar leiderschap te misleiden door ze snippers illusie toe te werpen. Het is alsof je iets dat je niet wilt naar een kat gooit, die opgewonden kijkt, maar nadat ze eraan heeft gesnuffeld haar neus optrekt en je vol walging aankijkt.
Simone Weil nam nooit een blad voor de mond en daarom vinden velen haar inzicht te heftig van vorm. Ze zei ooit: ‘Alle troost is misleiding’. Ik denk dat ze valse troost en valse hoop bedoelde, die allemaal afkomstig zijn van de 'vader der leugens' en niet de grond van het bestaan.

‘Het virus is nepnieuws; tegen Pasen is alles weer normaal. De zaken zullen heel snel weer een hoge vlucht nemen. '
‘Natuurlijk heeft meditatie geen discipline nodig. Doe het wanneer je er zin in hebt.
'Het was natuurlijk allemaal hun schuld. Geef hen de schuld. '
'U hoeft niet te lijden. Leef alsof je nooit zult sterven '.

Op de een of andere manier slikken we de hele tijd leugens, van wetgevers, predikers of lifestyle goeroes. Na een poosje hebben we grotere leugens nodig. Als valse hoop geen werkelijkheid wordt, hebben we behoefte aan nog buitensporiger leugens om ons te doen geloven. Maar naarmate de inzet hoger wordt, wordt de verslaving en de ontkenning van de realiteit sterker. Ik zeg niet dat we dankbaar moeten zijn voor het virus of voor het lijden in het algemeen, maar we moeten erkennen dat het ons kan leren om de realiteit helderder te zien en patronen van zelfbedrog, waardoor anderen ons gewetenloos kunnen misleiden, te veranderen.

De Woestijnvaders zagen acedia als een van de belangrijkste blokkades van de menselijke ontwikkeling. Het betekent ontmoediging die leidt tot negativiteit en cynisme, de afwijzing van alles wat ons niet geeft wat we willen. Het ontkent dat we door tunnels moeten gaan voordat we in het licht komen. Het verstoort onze perceptie van de waarheid en vertelt leugens die we willen horen omdat we ze al zo vaak gehoord hebben. Hun enige goede eigenschap is dat ze vertrouwd zijn, omdat ze al tientallen jaren uit onze interne archieven steeds weer worden afgespeeld. Acedia is niet onze schuld.

Als mensen dit gevoel hebben wanneer ze in isolatie zitten tijdens de grote lockdown, hoeven ze zichzelf niet de schuld te geven. Zo is het ook met verveling. Je kunt het niet helpen dat je je verveelt. Maar we kunnen wel iets doen aan deze ongelukkige gemoedstoestanden. We kunnen ze herkennen en een andere remedie proberen dan welke we eerder hebben gebruikt. Stil worden in plaats van actief. Stilte in plaats van het volume te verhogen. Eenvoud in plaats van op zoek naar iets nieuws. De verzamelterm voor deze alternatieve manier van leven is contemplatie. Het contemplatieve pad lijkt misschien een smal pad vergeleken met wat we eerder deden. Maar eenmaal geprobeerd, merken we dat het ‘tot leven leidt’.

Met Liefde,
Laurence

---