Donderdag na Aswoensdag

Onlangs was ik op bedevaart in het heilig land. Aangezien de volgende veertig dagen opgevat kunnen worden als een soort innerlijke reis naar de heilige paastijd, leek het mij gepast om in deze vasten-bezinningen een verband te leggen tussen de heilige plaatsen en het leven van Jezus van Nazareth.

Meditatie, die net als een fysieke bedevaart een reis omvat, verschillende reisgenoten en een mix van voortdurende verandering en een welbepaald doel, is eigenlijk een reis binnen een reis. Het levenspad bestaat inderdaad uit ontelbare paden, die elkaar soms kruisen, die soms versperd zijn, soms vreugdevol, soms ook frustrerend maar altijd verrassend. Omdat alles altijd voorbijgaat leren we om goede pelgrims te zijn door ons aan te passen aan de werkelijkheid, en de halfslachtige illusies los te laten waarmee we meestal proberen met deze wijzigingen om te gaan. De eerste illusies die we moeten loslaten zijn die over God.

Gewoonlijk stellen we ons God voor als ver verheven boven alle verandering, als een bovenaards wezen buiten de stroom van de menselijke geschiedenis. Als God neerdaalt tot op menselijk niveau, dan reist hij als een machthebber begeleid door een motor-cycle escorte ( bijvoorbeeld geestelijken), terwijl gewone mensen opzij moeten om Hem door te laten. Om ons van dat idee te bevrijden is God verschenen op een unieke en onverklaarbare wijze aan een jonge vrouw, genaamd Maria, in een gehucht van 150 inwoners, Nazareth genoemd, een uithoek van een uithoek van een streek waarvan de inwoners altijd met elkaar op de vuist gaan en dat bezet is door een meedogenloze heidense macht. De joden vertellen de volgende grap : als een jood aanspoelt op een onbewoond eiland bouwt hij twee synagogen zodat er altijd één is waar hij niet naartoe wil gaan. God is mens geworden op een zeer menselijke plaats. Een heilig land van eeuwenoude territoriale geschillen.

Jezus van Nazareth werd geboren in een ambachtelijke klasse. Hij werkte met zijn handen. Zijn leer over de diepste mysteries werd verwoord in de taal van het boeren- en dorpsleven. Hij sprak niet in abstracte sutra's om de subtiliteit van het goddelijke te verwoorden. Hij gebruikte heel gewone symbolen zoals de schat in een akker en de verloren jongere zoon die terug naar huis komt met de staart tussen de benen. In plaats van de waarheid in abstracte begrippen te verkondigen, trachtte hij,  veelal zonder succes, mensen te helpen om die waarheid zelf te ontdekken, waardoor die tot uiting kon komen in hun eigen gewone leven. Pas later hebben sommigen zich gerealiseerd dat Hij geen antwoord gaf maar dat hij de belichaming was van de waarheid. De persoon was de boodschap.

In Nazareth is er op de grond van Maria's huis een bronzen plaat waar (geloof het of niet) de ontmoeting met de engel Gabriël heeft plaatsgevonden en waar ze ja heeft gezegd. Op deze plaat staat “ En het Woord is Vlees geworden”.

Dit is een goede aanwijzing om de vasten te beginnen. De sacrale taal van de Christenheid is het lichaam. Het mijne, het uwe, ieders lichaam. Gelijkvormig en toch uniek.

​Laurence

---