Woensdag week 4

​Johannes 5: 17-30

Ik richt mij niet op wat ik zelf wil, maar op de wil van hem die mij gezonden heeft. (NBV)

Op de ander gericht zijn: een moeilijker idee dan op jezelf gericht zijn. We zijn allemaal meer vertrouwd met de egocentrische gemoedstoestand, hoewel we gewoonlijk meer geneigd zijn anderen ervan te beschuldigen dan het in onszelf te zien. Het tegenovergestelde is de kern van alle wijsheidsleer en de fundamentele dynamiek van meditatie als zodanig.

De waarheid - dat we voluit leven en echt volkomen onszelf zijn als we meer op anderen dan op onze eigen belangen gericht zijn - is moeilijk om te beoefenen. En toch, als de heroriëntatie van onze geest, gevoelens en motivatie ons in deze nieuwe richting beweegt, ontdekken we beetje bij beetje en met veel terugval, een nieuwe vorm van geluk. Er ontstaat een nieuw niveau van betekenis in het leven. Meditatie, indien wel verstaan, omarmt deze verandering van geest van ganser harte als we leren de aandacht van onszelf af te wenden.

Aanvankelijk, en dat duurt enige tijd, lijkt het alsof we met een krachtige tegenwind te kampen hebben. De aandacht gaat vaak terug naar de gedachten, plannen en herinneringen die we proberen opzij te zetten door de mantra te zeggen. De geest blijft, net als een puppy die zindelijk wordt gemaakt, dezelfde fout maken. Het vereist geen dwang of straf, maar een groot geduld dat de liefde weerspiegelt die we ervoor voelen. De huidige zorgen, met oude vertrouwde angsten, blijven terugkomen en vragen onze aandacht. Het lijkt heel aannemelijk dat we onze tijd het meest profijtelijk kunnen gebruiken door onze problemen op te lossen of opnieuw te analyseren. Al snel zien we echter dat, tenzij we de kunst leren onze aandacht te richten, elke gedachte of elk plan, zelfs die welke betrekking hebben op het welzijn van anderen, snel wordt gekaapt door egocentrisme. De mantra traint zacht maar consequent onze geest met een hoger niveau van aandacht voor anderen, wat echte voordelen oplevert voor onszelf en voor alle aspecten van ons werk.

Het is goed werk omdat het het beste in ons naar voren brengt en voordelen oplevert voor anderen. Wat we doen in onze meditatie trainingssessies werpt zo vruchten af ​​over de hele breedte van onze bewuste keuze en activiteit; maar het transformeert ook onze onbewuste gewoonten van geest en gevoel.

Zo komt er een nieuwe horizon in zicht. We zien de aangeboren morele orde van de werkelijkheid, de essentiële goedheid van het universum, dat zelf het ultieme goede werk is. Dit wordt weerspiegeld in ons instinct voor consistentie - in trouw, rechtvaardigheid, waarheid en vriendelijkheid - in alles wat ons betreft, in lichaam, geest en spraak. Zodra we de consequenties van onze woorden en daden erkennen en onze verantwoordelijkheden zien zoals ze werkelijk zijn, voelen we dat het niet alleen onze eigen wil is die we volgen. Er is een wil in het universum die het gericht zijn op de ander belichaamt, gegrond in de aard van de realiteit. Lao Tse noemde het de Weg. Jezus kende het als de Vader.


Laurence

---