Goede Vrijdag

​Joh,18, 22-23

 

Toen Jezus dat zei gaf een van de dienaren die erbij stonden, hem een klap in het gezicht: “Is dat een manier om de hogepriester te antwoorden?” Jezus zei: “Als ik iets verkeerds gezegd heb, zeg dan wat er verkeerd was, maar als het juist is wat ik heb gezegd, waarom slaat u me dan?”(NBV)

 

Het verslag van Goede vrijdag is een van de diepste teksten van alle tijden. Hij reflecteert de diepte van menselijke betekenis. Het is ultiem persoonlijk- het valselijk beschuldigde individu, aangewezen als zondebok en onmenselijk behandeld, gemarteld en op barbaarse wijze terechtgesteld. Het is een bekend verhaal dat ons de slechtste kant toont van het gebruik van macht tegen elkaar.; en het gebeurt terwijl ik schrijf en jij dit leest. Elk geval is echter uniek. Het echt bijzondere van elk geval is wat de universele betekenis - het gevoel van verbinding- onthult, namelijk dat er paradoxaal altijd nog hoop is.

 

Goede Vrijdag verruimt het menselijk gevoel daarvoor. Het brengt ons aan de zijde van de zondebok, zodat het mechanisme waardoor we anderen de schuld geven en ze voor ons laten lijden, zichtbaar wordt.  Het geheim hoe macht werkt, wordt onthuld.  We zien de wereld zoals hij is.  Geweld is irrationeel.  Wanneer Jezus reageert op de dienaar die hem slaat, zien we dat de rede façades van geweld ontkracht. We kennen de reactie van de dienaar niet.  Het enige echte antwoord is om het zelfbedrog te erkennen achter dergelijk geweld. Niet in staat om dit toe te geven, sloeg hij waarschijnlijk Jezus opnieuw.

 

 Er is nog een andere betekenisdimensie, nog transformerender dan het zichtbaar maken van onze verslaving aan geweld.  Het gaat om de betekenis van lijden. In Santideva's 'A Guide to the Bodhisattva Way of Life', een boeddhistische klassieker uit de 8e eeuw na Christus, zien we hoe deze betekenis universeel werd.  Een bodhisattva is een mens die zijn hele wezen wijdt aan het welzijn van de mensheid, om overal het lijden te verlichten. De Dalai Lama zegt over deze tekst dat wanneer een grote bodhistattva lijdt die geen negativiteit genereert.

 

 Het evangelie gaat verder wanneer het ons de laatste woorden van Jezus aan het kruis brengt: 'Vader vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen.' Niet alleen genereert het Kruis geen negativiteit. Het genereert grenzeloze wijsheid en mededogen.  Als Jezus had gezegd 'ik vergeef het ...' zou het zwakker zijn vanwege zijn individualiteit. In plaats daarvan vroeg hij vergeving vanuit de grond van het bestaan ​​waarop hij - en zijn kwelgeesten en degenen die hem verraadden - reeds stonden.  Dit is geen gerechtelijk uitstel, slechts een daad van mildheid.  Het komt van inzicht in de oorzaak, de onwetendheid en het gebrek aan zelfbewustzijn van de verantwoordelijken.  Op slag zien we de betekenis van vergeving, tegenover onszelf en anderen.

 

 De dood van Jezus wekt een golf van verlichte liefde op die alle dimensies van de werkelijkheid overspoelt, alle tijden en ruimtes.  Of hij nu wordt erkend of niet, zijn lijden raakt ons allemaal.  Het legt onze menselijke fouten bloot, maar zonder blaam of schuld. Het doet dit door onze essentiële goedheid en potentieel te onthullen.  Daarom zullen we vanmiddag in het oude klooster van Bonnevaux ervoor kiezen naar voren te komen, voor het kruis te buigen en het te kussen.

Laurence

---