Donderdag week 5

​Johannes 8:51-59
 
Waarachtig ik verzeker u, ’antwoordde Jezus, ’van voordat Abraham er was, ben ik er’. Toen raapten ze stenen op om naar hem te gooien. 
 
Je zou kunnen denken dat iedereen die zo'n verklaring hoort, zelfs als je de persoon niet aardig vindt, zelfs als je denkt dat hij of zij gek of geniaal is, zou hebben gezegd: 'Leg uit wat je net zei voordat ik je stenig'. Echter, in deze en in de andere grote "Ik ben" uitspraken, onthult Jezus een andere dimensie van de werkelijkheid die zo verontrustend anders is dan onze vertrouwde manier van kijken, dat zijn eigen woorden de bestaande orde bedreigen. 
 
Onder totalitaire regimes vormen dichters en kunstenaars de grootste bedreiging. Degenen die zich met politieke of gewelddadige middelen verzetten tegen de machthebbers worden gemakkelijker onderdrukt. Grote denkers echter veranderen eerst zelf, niet de structuren. Hun visie, inzichten die voortkomen uit directe ervaring, openen voor anderen nieuwe dimensies van de werkelijkheid. Een van de grootste moderne wiskundigen, bijvoorbeeld, was Emmy Noether. Net als Einstein opende zij nieuwe manieren van waarnemen in de algebra en de natuurkunde, die de manier waarop de dingen in deze domeinen worden gezien voor altijd transformeerden. Haar oorspronkelijke ideeën drongen zo diep door in het basale conceptuele begrippenkader dat ze slechts zelden wordt geciteerd. Ze heeft niet alleen woorden aan de woordenschat toegevoegd, maar de taal zelf uitgebreid.
 
Jezus doet dit met de hele menselijke blik op de wereld. Daarom is het zo deprimerend wanneer zijn revolutionaire uitspraken, voortvloeiend uit zijn directe ervaring met de Vader, worden afgewend van hun ware bedoeling en worden gebruikt om bepaalde morele opvattingen of religieuze structuren te verdedigen. Niet alleen contemplatieven zijn de ware revolutionairen. Echte revolutionairen, op elk terrein, zijn van nature contemplatief en mystiek in hun visie op de werkelijkheid.
 
Terecht werd hij als gevaarlijk beschouwd voor de heersende orde, maar op een nog dieper niveau dan zijn critici dachten. Het kostte zijn dood om hem te bevrijden van de repressieve kracht van zijn critici en om zijn visie (zijn geest) te bevrijden die nog steeds in het menselijk bewustzijn binnendringt om de aard van de werkelijkheid voor ons te veranderen. Het zou mooi zijn geweest als hij door de autoriteiten erkend en beluisterd zou zijn. Maar dat zal zeker niet gebeuren wanneer het accepteren van zo'n nieuwe manier van kijken niet alleen uw instellingen  bedreigt, maar ook alles waarop u uw leven hebt gebouwd. Niemand wil een totale transformatie ondergaan. We houden van veranderingen die we kunnen beheersen. Dus zijn gewelddadige afwijzing door zijn tijdgenoten was onvermijdelijk en als we het gevoel hebben dat er een plan was, dan was het zelfs onderdeel van het plan. Zelfs degenen die van hem hielden, hebben hem verkeerd begrepen.
 
Onze dagelijkse spirituele praktijk en de komende dagen van de Paas mysteriën stemmen ons af om dit te zien en te begrijpen wat Jezus bedoelde toen hij het 'Ik' woord gebruikte. Jezus zei niet - zoals degenen die hem wilden stenigen of
kruisigen in hun verwarring vreesden - 'Ik ben God'. Hij zei: 'God is Ik ben. Dit is wat Ik zeg'.
 
Laurence

---