Donderdag week 3

​Lucas 11:14-2.
 
Anderen vroegen, om Hem op de proef te stellen, om een teken uit de hemel.
 
Er gaat een verhaal van de Boeddha die een groep Brahmanen ontmoet waaronder zich een 16-jarig, onuitstaanbaar verwaand wonderkind, dat alle teksten kent en de autoriteit van de verlichte uitdaagt (aanvecht). Gautama beantwoordt al zijn vragen en zet hem uiteindelijk schaakmat. Het happy end is dat de jongeman zijn lessen geleerd heeft en discipel wordt.
 
Discipel worden is voor de meesten van ons een langer verhaal. Het ego, zoals Lucifer, in de kosmische strijd die leidde tot de burgeroorlog in de hemel, wil niet zomaar dienstbaar zijn. Het verkiest nederlaag en uitsluiting van de gelederen van de gezegenden, boven het erkennen van een hogere macht.
 
Dit weerspiegelt, in meer alledaagse bewoordingen, onze strijd met verslaving. De eerste van de Twaalf Stappen, die leiden naar bevrijding, de meest nederig makende, is onze onbekwaamheid om onszelf te bevrijden erkennen en de noodzaak om een hogere macht te aanvaarden. Dit leidt uiteindelijk tot de elfde stap waarbij we leren wat gebed feitelijk betekent: bewust contact vinden met God als we begrijpen wat God betekent. Alleen dan, na het’ spiritueel ontwaken’, wat het gevolg is van het meester zijn van het ego, zijn we klaar om anderen die lijden aan verslaving te helpen en om datgene wat we geleerd hebben in alle aspecten van het leven te beleven.
 
We kunnen niet onderwijzen tot we zelf geleerd hebben van een leraar wiens hogere kracht we hebben erkend. Zolang we deze relatie zien als een strijd tussen onze wil, wedijverend met onze meester, ongedurig om eervol af te studeren, hebben we zelfs de eerste stap nog niet genomen. Per saldo geven we ons echter niet over aan onze leraar. We houden van onze leraar en daarvoor de leraar van onze leraar… Studenten studeren af en gaan zelfstandig aan de slag. Discipels treden een gemeenschap binnen die zich uitstrekt in alle richtingen van ruimte en tijd. 
 
Aanvankelijk is een leraar testen geen slechte zaak, mits het ook ons ego daar brengt waar het zelf kan getest en getemd worden. Ik vermoed dat de Boeddha niet echt boos was op het onuitstaanbare Brahmaan wonderkind of beledigd door zijn houding. Hij begreep van waaruit het voortkwam. Uiteindelijk, met zijn hulp, doorgrondde de jongeling zichzelf en zag dat zijn ware zelf slechts bevrijd kon worden en zijn talenten goed (ten volle) gebruikt, door, wat soms een vernederende nederlaag lijkt, maar in feite de wederzijdse acceptatie is die bestaat tussen een waar leraar en een echte discipel.
 
Maar dit kan een lang en moeilijk spel zijn totdat we dit soort leraar ontmoeten, iemand die van ons dit soort discipel kan maken. Tot dan toe heeft het ego ontelbare rode lijnen geweigerd te overschrijden en het zal zelf de leraar proberen te vernederen en te verslaan, waarvan zijn vrijheid afhangt. Dit wordt later in het verhaal van Pasen expliciet verduidelijkt.
 

Laurence

---