vrijdag 16 maart 2018

Uiteindelijk leidt de reiniging van de deuren van perceptie tot zuiverheid van hart en tot de realisatie van alle bewuste waarneming in het zien van God.
 
Elke mate van perceptie - ze zijn niet te tellen - is een deur naar een andere. Als we een bepaald niveau van bewustzijn bereiken - bijvoorbeeld in vrede en helderheid van geest of beeldloos bewustzijn - komen we misschien in de verleiding om te denken dat we het einde van de reis hebben bereikt. God echter, in wie de reis wordt gemaakt, is oneindig eenvoudig. Aankomen betekent altijd weer vertrekken.
 
In onze manier van meditatie verklaart dit het onderricht van het voortdurend zeggen van de mantra en het accepteren dat 'we niet kiezen wanneer we ermee ophouden'. Dit betekent echter niet, zoals sommigen vrezen wanneer ze het voor het eerst horen, dat we veroordeeld zijn tot een levenslange monotone en mechanische herhaling. Integendeel, een trouwe oefening maakt de weg vrij. De mantra zelf is als een ijsbreker die de weg opent naar diepere en meer subtiele niveaus van waarneming.
 
Terwijl het dit doet, wordt de mantra zachtjes en aandachtiger gezegd, met de mate van subtiliteit passend bij het niveau waarheen we zijn geleid. John Main beschreef dit werk van de mantra als het beklimmen van een bergwand. Hoe meer we klimmen hoe zwakker(stiller) de mantra klinkt in de vallei beneden ons; maar we blijven hem zeggen of blijven er naar luisteren zodra we tot eerdere niveaus van verstrooiing of turbulentie terug vallen.
 
Soms kan dit ons in volledige stilte leiden, wat betekent dat we ons zelfbewustzijn en het observerende zelf loslaten. We zijn nu in zekere zin voorbij ervaring, omdat ervaring in de gewone zin altijd is hoe we iets herinneren of beschrijven dat niet langer volledig aanwezig is. Veel mensen die zich een goede ervaring lang kunnen herinneren en opnieuw beleven hebben eindeloos spijt als ze hem verliezen. Vaak lijkt wat zij herinneren en de ervaring noemen, heel anders dan wat er feitelijk gebeurde.
 
Dit is in het verleden leven. Maar de essentie van contemplatief bewustzijn is het verleden absorberen en integreren, en dan steeds verder bewegen naar een dieper ingaan in het huidige moment. Echte reiniging van onze opeenvolgende niveaus van bewustzijn, wat groei betekent, brengt vooruitgang door het aanraken en opengooien van de diepe kern van ons wezen, in de grot, in de afgrond, van ons hart.
 
Alles wat goed is aan onze menselijkheid is daar in afwachting van bevrijding en vervulling. Op dit niveau van zijn ondergaan we een transformatie die niet kan worden waargenomen omdat deze tegelijkertijd binnen en buiten ons is. Vaak worden we ons bewust van de innerlijke verandering door de nieuwe kracht van vergeving, waarachtigheid en compassie te zien in ons dagelijks leven. Deze vruchten van de geest wijzen naar een innerlijke verandering die we niet kunnen zien gebeuren. Maar zonder het echter te proberen, worden we ons ervan bewust in de stilte van een zuiver hart (zonder inspanning of controle van onze kant).
 
We zien dan God maar zonder objectiverende visie, slechts met vrijheid van geest. Dit is gebed en het is het antwoord op alle vormen van gebed.

Van Harte
Laurence

Friday Lent Week Four
 
Ultimately the cleansing of the doors of perception lead to purity of heart and the consummation of all conscious perception in the vision of God.
 
Every degree of perception - they cannot be numbered – is a door into another. If we reach a certain level of awareness – for example in peace and clarity of mind or imageless awareness – we may be tempted to think that we have reached the end of the journey. God, however, into whom the journey is being made, is infinitely simple. To arrive always means to set out again.
 
In our way of meditation, this explains the teaching about saying the mantra continuously and accepting that ‘we do not choose when to stop saying it’. However this does not mean, as some fear when they first hear it, that we are condemned to life-sentence of monotonous and mechanical repetition. Quite the reverse, faithful practice clears the way. The mantra itself is like an ice-breaker opening the way into deeper and more subtle levels of perception.
 
As it does this, the mantra is recited more gently and attentively, with the degree of subtlety appropriate to the level we have been led to. John Main described this work of the mantra to climbing up a mountain side. The more we climb the more the mantra sounds more faintly in the valley below us; but we continue to say or listen to it as soon as we fall into earlier levels of distraction or turbulence.
 
At times this may lead us into complete silence which means the letting-go of self-consciousness and the observing self. We are in a sense now beyond experience, because experience in the ordinary sense is always how we remember or describe something that is no longer fully present. Many people who remember a good experience long to recover it and endlessly regret its loss. Often what they remember and call the experience looks very different from what actually happened.
 
This is living in the past. But the essence of contemplative consciousness is absorbing and integrating the past, and then moving ever further into a deeper entry of the present moment. Real cleansing of our progressive levels of consciousness, which is what growth means, brings about progress by touching and throwing open the deep core of our being, in the cave, the abyss, of our heart.
 
All that is good about our humanity is there awaiting liberation and fulfilment. At this level of being we undergo a transformation that cannot be observed because it is simultaneously within and outside us. Often we become aware of the inner change by perceiving the new power of forgiveness, truthfulness and compassion in our daily life. These fruits of the spirit point to an interior change that we cannot watch happen. Without trying, though, we become aware of it in the silence of a pure heart (without effort or control on our part).
 
We then see God but without objectifying vision, with liberty of spirit but. This is prayer and it is the answer to all forms of prayer.
Laurence

---