donderdag 15 februari 2018

Donderdag na Aswoensdag
 
Askeo – dat ons het woord ‘ascetisch’ oplevert – betekende oorspronkelijk ‘gevechtstraining’ maar werd ook gebruikt om atletiektraining te omschrijven. Een goedgetrainde soldaat die verkracht en plundert of een atleet die vals speelt (of een zakenman die onethisch handelt) verraden de diepere betekenis van hun arbeid, hoe goed ze er ook in mogen zijn. Op dezelfde manier verliest mindfullness haar bredere zin als ze gebruikt wordt om sluipschutters te trainen of de prestaties van een valutahandelaar te verbeteren. De wijdere context van de oefening gaat verloren en wordt vervangen door een eng en egocentrisch blikveld.
 
Al wat we doen zonder respect voor de diepere betekenis ervan, verwordt tot vermolmd hout. Maar zelfs bittere beproevingen, die doorstaan worden met vertrouwen in hun uiteindelijke betekenis, worden zinvol.
 
Bijna alles in het materialistisch waardenkader dat vandaag het leven domineert, wordt geïnstrumentaliseerd, wordt vervormd tot een techniek die door eigenbelang
gestuurd wordt.  Mensen zeggen soms ‘Ik ben echt blij dat ik meditatie ontdekt heb en ga het gebruiken als een middel om mijn leven terug in evenwicht te brengen’. In ieder geval, deze houding is al een begin, een eerder primitief begin om te begrijpen wat ascetisch leven betekent en waarvoor je werkelijk getraind wordt. We starten waar we zijn.
 
Goede spirituele oefening reduceert deze houding door, op natuurlijke wijze, het evenwicht te vinden en de harmonie die we zoeken. En dan valt ons dat ineens op – bij wijze van verrassing.  Deze en vele andere voordelen overkomen ons dan zonder dat we ons te sterk moeten inspannen om ze te verkrijgen. Een heldere geest, een ruimer en minder egocentrisch bewustzijn, een grotere capaciteit om aandacht te geven aan anderen, een hart dat openstaat voor schoonheid en tederheid, dat geniet van de natuur en dat weerstand kan bieden aan genotzucht – dat zijn vruchten van het soort ascetisme waar we nu mee starten in de slanke en schone dagen van de Vasten. Er is wat moeite voor nodig om te starten, er wordt beroep gedaan op de wil om opnieuw te beginnen als we het hebben laten afweten.
 
Maar de genade speelt een grotere rol in dit proces dan wilskracht.
Waar we de genade toelaten binnen te komen en waar de genade welkom is, volgt er een besef dat alles ons geschonken wordt, subtiel verbonden met een wonderlijk vermogen om terug oprecht verrast te worden.
 
Van alles een intrument maken, alle mogelijke gevolgen controleren, de resultaten evalueren tegenover de investering die we maken – dat alles zal uiteindelijk mislukken. Mislukking kan ons bevrijden van bedrog en een doorbraak naar een hogere realiteit veroorzaken. Maar het is nooit makkelijk om je plannen teloor te zien gaan of om het plezier in de bereikte resultaten te verliezen. Ascetisme helpt hier.
 
Ascetische training beperkt zich niet tot de Vasten. De mantra is een continue interne Vasten en leidt naar een diepere spontaneïteit en frisheid in ons gewone dagelijkse leven. Gebed is het essentiële ascetische deel van het spirituele leven. Wat je doet en wat je opgeeft tijdens de Vasten scherpt het mes dat onze geest gebruikt om het overtollig droesem weg te snijden dat zich verzameld heeft terwijl we er ons niet bewust van waren. 
 
Laurence 


​Thursday after Ash Wednesday
 
Askeo – which gives us the word ascetic – originally meant training for war but was also used to describe athletic training. A well-trained soldier who rapes and pillages or an athlete who cheats (or a businessman who acts unethically) betray the deeper purpose of their work however good they may be at it. In the same way, mindfulness used to train snipers or improve a currency trader’s performance misses the broader meaning. The larger context of the exercise has been lost and replaced by a view that is narrow and self-centred.
 
Whatever we do without respect for its deeper meaning turns to wormwood. But even bitter things gone through with faith in their final meaning turn sweet.
 
Nearly everything in the materialistic scheme of values that dominates life today becomes instrumentalised, turned into a technique which self-interest controls. People sometimes say ‘I’m really glad to have found meditation and I’m going to use it as a tool for balancing my life’. Anyway, this attitude is a beginning, a rather primitive start to understanding what asceticism means and what it is you are really being trained for. We start from where we are.
 
Good spiritual training reduces this attitude by achieving, quite naturally, the balance and harmony we seek. Then we notice them by surprise. These and many more benefits appear without our trying too hard to force their arrival. A lucid mind, greater and more selfless awareness, a more comprehensive ability to pay attention to others, a heart open to beauty and tenderness, to the joy in natural things and to a reduction in the compulsiveness of desire – these are fruits of the kind of asceticism we are beginning now in the lean, clean days of Lent. Some effort is needed to start, some will is called for to re-start when you fall by the wayside.
 
But grace is a bigger player in the process than willpower.
 
Where grace is allowed to enter and when it is welcomed, a sense of gift in everything will follow, subtly wound up with the wonderful ability to once again be genuinely surprised.
 
Turning everything into a tool, controlling all the outcomes, evaluating the results compared with the investment you are making are all eventually going to fail. Failure can be liberation from deception and a breakthrough into greater reality. But it is never easy to undergo the wrecking of your plans or the wasting of the spirit of joy that makes everything worthwhile. Asceticism helps here.
 
Ascetical training is not just for Lent then. The mantra is a continuous interior Lent and leads to a deeper spontaneity and sense of freshness in ordinary daily life. Prayer is the essential ascesis of the spiritual life. What you do and what you give up during the Lent cycle re-sharpens the edge of the knife that our spirit uses to cut through the dross that built up when we weren’t looking.