Elke vasten schrijft Laurence Freeman inspirerende teksten. In de vasten is dat dagelijks. Schrijf je in en ontvang de teksten in je mailbox.
Zalig Pasen!
Paaszondag 2021
(Evangelie Joh 20: 1-9. Het was nog donker toen zij bij het graf kwam) Het was heel vroeg op de eerste dag van de week en nog donker, toen Maria van Magdala naar het graf kwam. Magdalena’s ware betekenis onder de discipelen is de laatste jaren opnieuw onderzocht. Wij kunnen begrijpen hoe haar nabijheid bij Jezus een probleem kan zijn geworden voor de leden van de jongensclub. Eén manier om haar rol te reduceren was haar te vereenzelvigen met de bekeerde prostituee uit wie Jezus duivels uitdrijft, hoewel hier geen grond voor is. Maar zelfs in het Evangelieverhaal van vandaag heeft ze een eminentie, ook al is ze geen kardinaal. Zij is de eerste die bij het lege graf aankomt en wordt vervolgens de apostel van de Apostelen. Als de verrijzenis de wereld binnenste buiten moet keren en haar valse waardensysteem aan de kaak moet stellen, dan is het passend dat iemand van een achtergestelde groep, zoals vrouwen waren, de eerste is die zegt: "Ik heb de Heer gezien". Het is nog donker als Maria bij het graf aankomt. Zij komt zodra het haar is toegestaan. Zijn de andere discipelen nog aan het slapen? De herkenning en het verstaan van de verrijzenis begint hier, maar ze is verre van voltooid is. Het kost ons ook tijd om te zien. Wij zijn nog in het duister als het licht begint te dagen. Zij zag dat de steen van het graf was weggerold De zware stenen die de ingang van het graf versperren, symboliseren de scheiding tussen de doden en de levenden en houden hen ook veilig uit elkaar. Ook in onszelf zijn er blokkades en onderdrukkingen waar we zelf de kracht niet voor hebben om ze te verplaatsen. en kwamen Simon Petrus en de andere discipel, degene die Jezus liefhad, aangerend. Ze hebben de Heer uit het graf genomen', zei ze, 'en we weten niet waar ze hem hebben neergelegd'. We rennen wanneer we worden aangespoord door een urgentie of een hoop die we niet kunnen voelen totdat iets het triggert, een vertrekkende trein bijvoorbeeld of de komst van een vriend. Ze vertelt hen wat ze op dat moment wist en niet meer dan dat. Misschien staat er iets groots te gebeuren, maar het mag - en kan - nog niet onder woorden worden gebracht zolang het uiterlijke bewijs niet wordt bekrachtigd door een innerlijke ervaring. Deze kennis, geboren uit een nieuwe dimensie van ons zelf, heeft nog een lange weg te gaan voordat het geboren is. Dus ging Petrus met de andere discipel naar het graf. Zij liepen samen, maar de andere discipel, die sneller liep dan Petrus, bereikte het graf het eerst; Petrus, de leider van de twaalf en Johannes, de discipel die op persoonlijk vlak het dichtst bij Jezus stond. Wij weten niet hoe zij deze rollen vervulden, maar het verhaal wordt wel geloofwaardiger dat zij wel in een gemeenschap leefden. De rollen gaan samen, hier rennen de twee samen. Johannes rent sneller - omdat hij jonger is of omdat hij meer energie krijgt van een sterkere liefde? Hij bukte zich en zag de linnen doeken op de grond liggen, maar ging niet naar binnen. Simon Petrus, die nu volgde, kwam naar boven, ging het graf binnen, zag de linnen doeken op de grond liggen, en ook de doek die over zijn hoofd was geweest; deze lag niet bij de linnen doeken, maar was opgerold op een aparte plaats. Het vermelden van de doeken wijst latere aanspraken aan dat het lichaam was weggenomen. Dat Johannes Petrus als eerste naar binnen liet gaan, toont misschien zijn respect voor zijn positie. Zelfs op de meest gedenkwaardige momenten in het leven zijn kortstondige indrukken en geringere bekommernissen aan het werk. Toen ging de andere discipel, die het eerst bij het graf was gekomen, ook naar binnen; hij zag en hij geloofde. Tot op dit ogenblik hadden zij de leer van de Schrift, dat Hij uit de doden moest opstaan, niet begrepen. Johannes geloofde eerst, maar begreep nog niet helemaal wat hij geloofde. Zoals wij. Het licht van de nieuwe dageraad wordt sterker. De twee mannen vertrekken. Maria blijft wenend bij het graf en wordt de eerste die de verrezen Jezus ontmoet, ziet en bovenal herkent. Zij bleef in haar verdriet, in het donker, maar brengt het licht naar de anderen. Laten we het samen zeggen: "De Heer is opgestaan. Hij is waarlijk opgestaan. Alleluia"! Dank u voor uw gezelschap bij deze overdenkingen door de woestijn van de veertigdagentijd. Dank u voor uw vele commentaren die mij hielpen bij mijn dagelijkse taak. En dank in het bijzonder aan de teams van vertalers voor hun geduld met mijn soms op het laatste moment aangeleverde teksten en voor de trouwe gave van hun vaardigheden en voor het helpen verdiepen van de gemeenschap van pelgrims die we in de afgelopen zes weken hebben gevormd. Zalig Pasen! Laurence Freeman |
Schrijf je hier in ...
De teksten worden dagelijks in het Nederlands vertaald.
Deze verzending is gratis. Een donatie mag altijd. 
abonneer je ook op de teksten
|