1 april

De kans is groot dat, elke keer we het nieuws opzetten, we iets over een gruweldaad horen, een tragedie, een verschrikkelijk ongeval of een misdaad die de slechtste mutatie van de menselijke natuur weerspeigelt. Ik merk dat Ierland bijzonder gesteld is op het dagelijkse nieuws van auto-ongevallen en moorden. Deze dingen gebeuren, en we moeten ze niet ontkennen. Maar al we er zo onevenredig veel aan worden blootgesteld in media, dan is dat omdat de media ons willen ontmoedigen of omdat we bij het horen ervan er enige voldoening of opwinding ervaren. De restjes goeie nieuwsfeiten die we naar het einde van de uitzending worden toegeworpen, markeren het  algemene sombere bestaan op deze planeet.
 
Het is moeilijk om te antwoorden op de vraag, vaak gesteld door iemand die we lang niet meer ontmoetten : ‘ Zo, en wat is er zoal gebeurd in jouw leven?’ Je begint te scannen en je voelt je hulpeloos. Hoe en wat selecteer je uit de stroom van gebeurtenissen en indrukken? Hoe oprecht zou de vrager geïnteresseerd zijn in een antwoord dat probeert de verscheidenheid van gebeurtenissen uit te drukken of in iets meer dan het gewone , ontwijkende antwoord:  ‘Alles gaat goed, prima, dank u’.
 
Men denkt gemakkelijk dat alleen grote dingen en dramatische resultaten (goed of slecht) de moeite zijn om over te praten. Het is alsof we snel gaan vervelen  als we spreken over kleinigheden, triviale of eenvoudige dingen die misliepen. ‘Wel, gisteren maakte ik een kop thee en zette de ketel op het vuur. Het duurde eeuwen vooraleer het begon te koken en dan realiseerde ik me dat ik wad vergeten het deksel goed op de ketel te zetten. Het heeft een nieuw veiligheidsmechanisme waardoor de ketel niet werkt, tenzij hij goed gesloten is. Zelfs het woord ‘wonderlijk’ (‘amazing’) uitspreken zal dit niet interessant maken. Vervelend is het echt slechte nieuws.
 
En toch kunnen we een bevrijdende betekenis, schoonheid en verwondering ervaren in iets dat gewoonlijk saai en ordinair wordt geacht. Dat is echt goed nieuws. Als je echt wordt geraakt door een weersverandering bijvoorbeeld, eerder dan het te zien als een teken van hoe oninteressant je leven is, zullen mensen je dankbaar zijn als je die een ontdekking met hen deelt. De zeer Engelse dichter George Herbert toont dit in zijn prachtige gedicht De Bloem:
 
And now in age I bud again, 
After so many deaths I live and write; 
​I once more smell the dew and rain, 
And relish versing
 
(En nu ik op leeftijd opnieuw ontluik,
Na zo dikwijls sterven, leef en schrijf;
Ik nogmaals de dauw en de regen ruik
En genietend dicht)
 
Dit is het soort diepgaande nieuws dat we lezen in de Schrift. Wat verbazend is, is hoe saai religieuze mensen kunnen zijn terwijl ze in het bezit zijn van zo een schat. Zelfs, als het bijvoorbeeld verpakt zit , zoals in in het evengelie van morgen, in een miraculeuze genezing, is het niet alleen het geneesmiddel dat interessant is. Het is hoe de levenservaring van de persoon die werd genezen verandert en de extra gegeven tijd om te leven laat hen de diepe dimensie van het alledaagse zien.
 
De Vasten zou ons moeten afstemmen op deze soort van diep nieuws dat ons nieuw maakt.
 
Van harte, Laurence Freeman