14 maart

Sören Kierkegaard dacht dat er in het leven een kritiek moment komt waar het 'punt wordt om meer en meer te begrijpen dat er iets is dat niet kan worden begrepen.'
Een paar eeuwen vóór hem, vatte de ‘Wolk van Niet Weten’ de christelijke mystieke traditie samen door te zeggen dat 'we hem door liefde kunnen kennen, door het denken nooit. Dit is voor vele westerse, door de linkse hersenhelft vooringenomen mensen een blijkbaar moeilijk punt om te begrijpen. Vooralsnog legt het leven ons voortdurend toegangspunten voor tot het mysterie waarbij onze blauwdrukken, modellen van de werkelijkheid, ideologieën en uitleg voor dingen gewoon verbrokkelen voor de werkelijkheid waarmee we geconfronteerd worden.
Deze ontmoeting met het mysterie van de werkelijkheid is ook een ontmoeting met de onontkoombare realiteit van het mysterie. Onze gewone gedachten wankelen en falen bij het berekenen van sommige dingen. Maar ze kunnen niet ontkennen dat deze zaken bestaan en dat ze machtige krachten voor transformatie zijn.
De dood van iemand die we liefhebben, verliefd worden, lijden onder een tegenvaller of een doorbraak in creatief denken kan een reeks van gebeurtenissen op gang brengen die van ons echt vereisen te begrijpen dat sommige dingen niet kunnen worden begrepen, enkel gekend, overwogen en gerespecteerd.
Gedurende deze laatste dagen van de vasten komen we klaar voor de poort van het mysterie dat deel uitmaakt van de gebeurtenissen, opnieuw benoemd en herdacht, tijdens de Heilige Week. Hoe beter wij voorbereid zijn voor het aankunnen van wat we niet eenvoudig kunnen begrijpen, hoe belangrijker deze gebeurtenissen dit jaar voor ons zullen zijn. Ter voorbereiding hiervan is het noodzakelijk, in dit stadium, niets nieuws te ondernemen maar verder te doen wat we gedaan hebben of gepland hadden te doen met nieuwe vastberadenheid.
With Love,
Laurence Freeman