meditatief 85

Teresa van Avila

Met wat ik het ‘gebed van rust’ noem, gaat het heel anders.
Om dit beter te begrijpen veronderstellen we twee fonteinen die elk een bekken met water vullen. Ik vind niets dat zich beter leent om sommige geestelijke zaken uit te leggen dan water. En ik houd zoveel van dit element dat ik het aandachtiger dan wat ook beschouwde. Want in alles wat door zo’n grote en wijze God geschapen werd, moeten veel geheimen schuil gaan. Ik geloof werkelijk dat in ieder klein ding door God geschapen, al is het een kleine mier, meer verborgen ligt dan wij kunnen vatten.
Deze twee bekkens lopen op een verschillende wijze vol water. Voor het ene wordt het van ver, door meerdere leidingen, en kunstmatig aangevoerd. Het andere ligt verbonden aan de bron zelf en vult zich geruisloos. Geeft de bron overvloedig, net als die waarover we het hebben, dan zal er wanneer het bekken vol is, een grote beek uit overvloeien. Het kunstmatige is hierbij niet nodig. Al stort het bouwsel van de leidingen in, het doet er niet toe, het water borrelt voortdurend op.
Dit is dan het verschil: het water dat door de leidingen wordt aangevoerd komt, dunkt mij, overeen met de ‘voldoeningen’ die we krijgen door overweging. Ze komen ons toe door de gedachten. De geschapen dingen helpen ons overwegen, dank zij de moeizame inzet van het verstand. En doordat ze in feite uit eigen werkzaamheid voortkomen is het met gedruis dat ze enig voordeel storten in de ziel.
In het andere bekken borrelt het water op uit de bron zelf, die God is. Dus zodra het God behaagt ons een bovennatuurlijke gunst te verlenen, komt het met een onnoemlijk vredige rust zacht naar boven vanuit het diepst van onszelf.
Ik weet niet van waar of hoe het komt dat deze voldoening en deze genieting zich niet laten voelen in het hart. Ten minste aanvankelijk niet. Later toch overstromen ze alles. Dit water doorloopt al onze vermogens en bereikt tenslotte het lichaam. Daarom zei ik dat het vertrekt vanuit God en uitmondt in onszelf. Echt, wie het ervaart zal het bemerken. Heel de uitwendige mens smaakt deze genieting en deze zoetheid.