Wat er tijdens de eigenlijke meditatietijden gebeurt, is niet echt belangrijk; vaak of meestal zelfs gebeurt er niets. Het is zoals bij een vliegreis: je kijkt uit het raam, en al wat je ziet zijn wolken en blauwe lucht. Soms echter treedt er turbulentie op; je doet dan de veiligheidsgordel om en vertrouwt verder op de piloot. Soms zie je een prachtige zonsopgang of zonsondergang of een adembenemend schouwspel van licht. Wat echter belangrijker is, is dat je verder blijft doorvliegen op weg naar je bestemming. Hoe mooi, turbulent of vervelend je reis ook is, het komt niet in je op om de piloot te vragen de motoren uit te doen. Zo heeft de meditatie ook niets te maken met verruimde bewustzijnstoestanden of buitengewone ervaringen. Het gaat erom met meer diepgang het dagelijks leven in te gaan en daarin het absolute wonder te ontdekken: de aanwezigheid van God. Zo wordt het gewone doordrongen van het buitengewone. Wanneer je steviger staat in het dagelijks beoefenen van de twee meditatietijden, zul je ontdekken dat de regelmaat ervan belangrijk is voor het evenwicht en de vrede beleven van iedere dag. Bij het missen van een meditatietijd zul je het gevoel hebben dat er iets essentieel ontbreekt. Zelfs wanneer de meditatie verstoord wordt of verstrooid verloopt, blijft ze het belangrijkste deel van je dag. Door het volgen van deze eenvoudige discipline leef je als een discipel in een dagelijks leerproces.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurJosé Pype, Griet De Rycker, Sicco Claus, Linda van der Zwaan, Hilde Vrancken, Karel Rymen en Geert Van Malderen zochten de teksten. Archieven
Februari 2018
Categorieën |