meditatief 74

Anselm Grün

​Voornemens en rituelen
 
Soms helpt het zich aan het einde van de meditatie iets concreets voor te nemen.  Overigens ben ik op dit punt een beetje voorzichtig.  Ik heb zelf in mijn eerste kloosterjaren meegemaakt dat de meditatie er te zeer door werd belast als er aan het einde van elke meditatie een voornemen moest staan.  En met deze vele voornemens heb ik mezelf overvraagd.  Want zoveel voornemens kon ik helemaal niet waarmaken.
 
In plaats van ‘voornemen’ zeg ik liever ‘oefening’.  Vraag uzelf af wat u concreet kunt oefenen om de meditatie in uw leven te integreren.  In de meditaties geef ik aan het slot steeds een oefening mee die moet helpen de werkelijkheid van wat we ervaren ook in het gewone leven te laten doordringen.
 
Soms kan er aan het slot een concreet voornemen staan om iets in uw leven te veranderen, bijvoorbeeld de dag anders in delen, van baan veranderen, niet langer met bepaalde mensen omgaan of juist wel, eindelijk een eind maken aan een ruzie in plaats van dit steeds voor u uit te schuiven.
 
Soms kan het helpen u een dagelijks ritueel voor te nemen dat u herinnert aan de ervaringen van de meditatie, van het bidden.  Bijvoorbeeld het ritueel waarmee u de dag begint, een bepaald gebaar, een gebed, dat tijdens uw retraite belangrijk voor u geworden
is.  Of het kan het ritueel zijn van het dagboek.  Zulke rituelen hangen niet alleen af van onze wil, die vaak heel grillig is en niet voldoende doorzettingsvermogen heeft.
 
Rituelen worden een goede gewoonte.  Daarin kan God dagelijks aan ons werken en ons met zijn Geest vervullen, zodat ons gewone leven steeds meer doordrongen wordt van Hem.