Meditatief 319

André Louf

​Al wakende vinden wij eerst de weg naar ons hart terug om het vrij te maken en het te ontdoen van alles waarmee we het ingekapseld hebben. Hiertoe komen we tot inkeer, gaan we terug naar het ware centrum van onze persoon. Redire ad cor, terugkeren naar het hart, zoals men het in de middeleeuwen zo graag zei.

In het hart komen geest en lichaam samen, het is het middelpunt van ons wezen. Tot dit middelpunt teruggekeerd, leven we op een dieper niveau, daar waar we in rust zijn, in harmonie met alles en allen, in de eerst plaats met onszelf. Deze terugkeer is inkeer. Zij schept ingetogenheid een ingekeerdheid. Zij doorsteekt tot ons diepste ik, tot het beeld van God in ons. Tot die ontologische kern, waar we voortdurend aan Gods scheppende hand ontspringen, en naar Zijn schoot terugvloeien.

Bidden leert ons leven van binnen, inwendig leven. Iedere mens van gebed heeft, zoals van de H. Bruno gezegd werd, een cor profundum, een grondeloos diep hart.

---