Meditatief 306

Thomas a Kempis

​Zorg dat je voldoende tijd voor jezelf hebt en denk dan regelmatig serieus na over al het goede dat God je gegeven hebt. De grootste heiligen bleven zoveel als ze konden uit de buurt van anderen en kozen ervoor in afzondering te leven voor God. In je kloostercel zul je vinden wat je daarbuiten zo vaak kwijtraakt. Hoe langer je in je cel verblijft, hoe aangenamer het wordt. In stilte en rust kan iemand met de juiste devote instelling groeien en steeds beter begrijpen wat God in de Bijbel bedoelt; daar vloeien als het ware de tranen van spijt om zijn ziel te reinigen en zuiver te maken.
 
Je kunt alleen met een gerust naar buiten treden als je ook binnen kunt blijven, alleen met een gerust hart praten als je ook kunt zwijgen, alleen met een gerust hart leiding geven als je ook geleid kunt worden, alleen met een gerust hart regels opleggen als je ook geleerd hebt ze op te volgen en ten slotte alleen met een gerust hart vrolijk zijn als je zeker bent van je goede geweten.
 
De band tussen een monnik en zijn Schepper wordt dus alsmaar hechter naarmate hij zich meer van al het tumult in de wereld afkeert. Het is beter om onopgemerkt te blijven en aan jezelf te werken dan jezelf geestelijk te verwaarlozen om indruk op anderen te maken.  
 
Doe de deur achter je dicht en vraag of Jezus, die je inmiddels zo dierbaar is geworden, je gezelschap wil houden. Blijf in je cel met hem, want nergens anders zul je zoveel gemoedsrust vinden. 

---