meditatief 29

Wilfried Stinissen

​In de stilte krijg je nieuwe ogen.
 
Als Jezus tegen de apostelen zegt:”Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en wat uit te rusten” (Mc6,31), krijgen ze in zekere zin een nieuwe roeping. Niet een roeping tot werk in de wijngaard van de Heer maar tot een rust- en herstelperiode, tot een vakantie met Hem.  Ze moeten Jezus navolgen in zijn activiteit maar ook in zijn rust.
 
Deze woorden richt Jezus ook tot jou.  Je hebt momenten van herademing nodig, perioden van stilte en rust waarbij je alleen met Hem bent.  Hij nodigt je elke dag uit op een stil moment van gebed, elke week op een rustdag die tevens zijn dag is, en nu en dan op een langere tijd om alleen te zijn met God. Je mag je terugtrekken van je bezigheden, niet alleen om nieuwe krachten op te doen, maar ook om je dagelijks leven met nieuwe ogen te bekijken.
 
In de stilte bij God word je opnieuw met de essentiële vragen geconfronteerd: Waarom leef ik ? Wat is de zin van mijn leven ? Waarheen ben ik op weg ? Loop ik naast de weg waarop God mij wil leiden, ga ik in de verkeerde richting ?
 
In de stilte kun je op een afstand gaan staan van wat je anders wellicht helemaal in beslag neemt.  Je ziet alles gemakkelijker in het juiste perspectief.  Je hebt een helderder kijk op de waarheid en doorziet gemakkelijker je illusies.  Er bestaat een basisinzicht dat alleen tot rijpheid komt in de stilte voor God.  Indien je regelmatig Jezus volgt op de weg van eenzaamheid en rust, zal dit basisinzicht je blijven dragen door alle omstandigheden van je leven heen.