![]() We moeten zo alleen komen te staan, zo volkomen alleen, dat we ons terugtrekken in ons diepste innerlijke zelf. Het is een pijnlijke (bittere) lijdensweg. Maar eens ons ‘alleen zijn’ overwonnen is, zijn we niet langer alleen, omdat we ontdekken dat ons diepste zelf de Geest is, dat het God is, de ondeelbare. En plots staan we in het midden van de wereld, maar nu onverstoorbaar door zijn veelheid, omdat we vanuit onze diepste ziel weten dat we één zijn met alle wezens. Er is geen werkelijkheid, uitgezonderd in ons diepste zelf. Daarom zijn er zoveel mensen die een irreëel leven leiden. Ze nemen de beelden buiten hen voor werkelijkheid en laten nooit toe dat de wereld binnenin zich kan uiten. In u is er een Stilte en een Heiligdom, waar u zich op ieder moment kunt terugtrekken en uzelf kunt zijn.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurJosé Pype, Griet De Rycker, Sicco Claus, Linda van der Zwaan, Hilde Vrancken, Karel Rymen en Geert Van Malderen zochten de teksten. Archieven
Januari 2021
Categorieën |