meditatief 261

Laurence Freeman
(tijdens een retraite in Chimay 2009)






​
 
Het is niet gemakkelijk om onze geest, onze complexe hyperactieve denkgeest, te laten wennen aan de absolute eenvoud  van de meditatie; naargelang onze meditatiepraktijk vordert zullen we geleidelijk aan de positieve invloed ervan bemerken, zowel voor onze geest als voor ons lichaam. Het belangrijkste werk van de meditatie, onopvallend en niet meetbaar, wordt op het niveau van het ‘hart’ gedaan.

Een woestijnvader zegt over bidden: “gebed is niet echt gebed zolang de monnik zich ervan bewust is dat hij bidt”. Hij zegt dus dat wanneer een monnik zich bewust is van zijn bidden, hij dan niet bidt en de monnik die bij het bidden niet weet dat hij bidt, op de juiste wijze bidt.

Neem dit als een richtlijn en maak je daarover verder geen zorgen bij het mediteren; wat het ons werkelijk leert is dat het ons bevrijdt van zelf-evaluatie bij het mediteren. Wanneer je mediteert, observeer je jezelf niet, noch evalueer je achteraf je meditatie of meet je de eventuele vorderingen die je zou gemaakt hebben - en dat betekent al een hele bevrijding om dat allemaal niet te moeten doen!

Het helpt je ook om te leren van jezelf te houden en jezelf te aanvaarden zoals je bent – zoals je nu bent – en dit is meteen ook het begin om werkelijk te ontdekken en te ervaren dat God van je houdt

---