meditatief 247

Raimon Pannikar

​Elke weg is waardig, als hij met oprechtheid en toewijding bewandeld wordt. Elke weg is persoonlijk, maar hoeden we ons ervoor een coctail te maken van de verschillende wegen: een beetje yoga, een beetje zen, een beetje gebed van het hart enz.

Elke weg (Yoga, Wolk,Tao) wijst steeds naar de essentie van ons zijn. Men noemt dit Purusha, ’Christus’, Tao, gelijkvormige woorden die het ultieme mysterie van de werkelijkheid aanduiden en waaraan men enkel deelheeft als men alle gehechtheden en verlangens loslaat. Tot en met de dood van het eigen ego, om tenslotte de identificatie te bereiken met deze ultieme werkelijkheid die zovele namen heeft maar door geen enkele uitgeput wordt. Dan, zoals Paulus het zegt, ben ik het niet meer die leeft, maar Christus (de Purusha, het Tao) die/dat leeft in mij.

De kairos, de uitdaging van onze tijd bestaat erin te komen tot een harmonieuze synthese van de drie dimensies - het lichaam (kosmos), de ziel (intellect), de geest (goddelijkheid)- waaruit wij bestaan, en deze harmonie te beleven in de werkelijkheid van het dagelijks leven. Niet langer de ‘gespecialiseerde’ spiritualiteit van de enkelingen die zich terugtrekken uit de wereld, noch van een leven verankerd in het dagelijkse met enkele momenten gewijd aan de liturgie. Maar wel een spiritualiteit verankerd in het geleefde leven van elk moment, waarbij men de sacraliteit ontdekt van het seculiere, met volle bewustzijn beleefd.

Dan is de spiritualiteit geen vlucht meer uit de wereld of een projectie van onze geest maar de beleving van het Leven in het leven, met spontaniteit en diep bewustzijn. Effectief, het is niet door aan het leven te verzaken, door het te vluchten en door sommige aspecten van het leven te verloochenen, dat men de eigen volheid kan bereiken.

---