meditatief 230

Laurence Freeman

“Het is een smal pad dat naar het leven leidt
en slechts weinigen kunnen het vinden”.

Zoals het christelijke symbool van armoede van geest of het Boeddhistische idee van leegte, is smalheid niet bepaald aantrekkelijk. We associëren het met vernauwing, een beperking van onze vrijheid van bewegen, en intellectueel leven met oogkleppen en vooropgezette meningen. Wat is dan goed met betrekking tot een smal pad?

Als eerste: het is realistisch. Wanneer je een close-up foto maakt, beperk je je tot het onderwerp, je zoomt er zo veel mogelijk op in. Zo kom je dichter bij het onderwerp ook al ben je er fysiek ver vandaan. Als je geïnteresseerd bent in een panorama-shot, moet je je ook focussen op een bepaald punt. Maar wat je wint aan breedte mis je aan een gevoel van intimiteit. Een smal pad is een goed symbool, want het suggereert alleen zijn. Dit betekent de uniekheid van persoonlijke ontmoeting, en niet afgescheidenheid of eenzaamheid. Op een smal pad dat je met anderen betreedt, ga je wel alleen maar desalniettemin voel je je tezamen.

Meditatie is een smal pad – op je zelf en in de zoom-stand, waarbij je je volledig focust op de mantra. Maar na de meditatie, wanneer je teruggaat naar de brede snelwegen van het leven, zoom je uit en de hele context wordt duidelijk – of tenminste zoveel je kunt zien van het geheel. Het grotere plaatje wordt scherper en meer in focus door de tijd die in close-up is doorgebracht.
Wanneer we naar een weids panorama kijken, zoeken we automatisch naar objecten of hoeken waarop we kunnen focussen en die betekenis geven aan het grote geheel. De tijd die we aan het smalle pad besteden staat niet los van de drukke wegen van het leven. In feite, met genoeg ervaring, verliezen we de close-up aandacht van de meditatie niet, zelfs niet wanneer we weer druk bezig zijn. Dit vermogen een dubbel-focus te behouden, stil te zijn midden in actie of in communicatie, dat is waar Jezus naar verwijst als “het enig noodzakelijke”, wanneer hij de gefragmenteerde Martha kalmeert.

Het smalle pad verwijst naar goed geleefd leven, alleen-gaan leidt naar gemeenschap, van ingezoomd zijn naar kosmisch panorama. En “weinigen zijn zij die het vinden”? Dit betekent niet dat alleen uitverkorenen mogen binnen gaan, maar dat er niet velen zijn die de tijd en ruimte in hun dag geven om het te ontdekken. Ieder die, zoals Jezus, die weg gevonden heeft, vindt het jammer dat er niet meer zijn.

Dit is ons engagement: de verdieping van onze kennis van het smalle pad.

---