Een tekst van Guido Stinissen. Meditatie is een weg van omvorming, transformatie en heling, waarbij je als mens geleidelijk aan voorbereid wordt op de eenmaking met God. Sint–Jan van het Kruis gebruikt hierbij het beeld van een natte houtblok die in het vuur geworpen wordt. Hij beschrijft op een indringende manier de geleidelijkheid van deze weg. Een weg waarbij het schroeien nodig is om de donkere sappen uit het hout te drijven. Meditatie is een weg van uitzuivering, heling en bereidt ons voor op de gelijkvormigheid met God onze uiteindelijke heling. De houtblok wordt vuur en je kan onmogelijk nog onderscheiden wat blok en vuur is. Dit proces zelf is de weg, onze weg.
“Het eerste wat het materiële vuur doet als het met het hout in contact komt, is: het geleidelijk droog maken. Het drijft er het vocht uit, het laat a.h.w. het hout schreien, zodat het vocht dat er in zit er als tranen uitstroomt. Vervolgens maakt het vuur het hout zwart en donker en vies. Het doet er een vieze geur uitkomen. Door het hout zo geleidelijk droog te maken brengt het vuur alle lelijke en duistere eigenschappen, die het hout in tegenstelling met het vuur heeft, aan het licht en drijft ze naar buiten. Doordat het vuur het hout van buiten uit tenslotte doet ontbranden en warm begint te maken, gaat het het hout omvormen in vuur; het maakt het hout zo mooi als het vuur zelf."
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurJosé Pype, Griet De Rycker, Sicco Claus, Linda van der Zwaan, Hilde Vrancken, Karel Rymen en Geert Van Malderen zochten de teksten. Archieven
Januari 2021
Categorieën |