meditatief 161

Johannes Tauler




​​ 
Wanneer de mens de zelfinkeer beoefent,
 
heeft het menselijke ik voor zichzelf niets.
 
Het ik zou graag iets hebben
 
en het zou graag iets weten
 
en het zou graag iets willen.
 
Tot wanneer dit drievoudige ‘iets’ in hem sterft,
 
breekt het de mens nogal zuur op.
 
Dat gebeurt niet in één dag en ook niet in korte tijd.
 
Men moet erin volharden
 
dan wordt het op de duur gemakkelijk en vreugdevol.
 
De mens moet de beelden van de dingen
 
helemaal laten varen
 
en zijn tempel leegmaken en leeg houden.
 
Want wanneer zijn tempel geledigd zou zijn,
 
en wanneer de fantasieën
 
die de tempel bezet houden, buiten zouden zijn
 
dan zou je een huis van God kunnen worden
 
en niet vroeger, wat je ook doet.
 
En dan zou je hart vrede kennen en vreugde
 
en van alles wat je voortdurend stoort,
 
je bedrukt, en doet lijden, zou niets je nog storen.
 

---