meditatief 145

Hans Meganck schreef het boek: ‘Milde zorg, meditatie bij coaching en conflicten’. 



​In dit boek versta ik onder zelfzorg de aandacht die ik ervaar en verder blijf ontwikkelen “vanuit de verbinding met mijn centrum”. Zelfs in de donkerste periodes in mijn leven, voelde ik - vooral in periodes waarin ik regelmatiger en langer mediteerde - een soort transcendente kracht. Vanuit het in contact komen met mijn kern (of wat dit misschien zelfs overstijgt) ervoer ik een soort vredige rust en liefdevolle aanwezigheid. Dit gevoel stond en staat vaak in een schril contract met een al te somber ego dat overwegend denkt, analyseert, oordeelt en veroordeelt. De Duitse monnik Anselm Grün benoemt in zijn boek “Je leven en je werk” (Lannoo, 2006, p.110) “het aandacht schenken aan jezelf als een middel om weer in harmonie te komen met jezelf. Jezelf respecteren betekent ook dat jij jezelf tijd gunt voor jezelf. Je neemt dan afscheid van de illusie dat je altijd maar kunt geven en presteren. Iedere mens heeft ook behoeften. Die moeten net zo goed op gepaste wijze worden bevredigd.”
Zo kom ik terug bij meditatie. Regelmatig even halt houden en focussen op de ademhaling of een mantra kan ons de weg tonen. Maar verwacht niet te vlug resultaten. Er is een lange weg te gaan, maar elk stapje loont de moeite. Een mediterende die ik interviewde, verwoordt haar meditatieve ervaring als volgt. “Het nederig zitten in stilte verandert alles, jezelf en je relatie met God en de anderen. Ik spreek nu met veel minder woorden over alles. Het is de stilte die ons bindt. Ik oordeel veel milder over mezelf en anderen. De verbinding met God werd veel intenser maar vooral ook woordeloos. Ik merk de kleine waardevolle dingen veel meer op, in de natuur, in de mensen rondom mij. Door eenvoudig te gaan zitten kan ik de wereldellende beter aan. Mediteren is loslaten, loslaten en zien wat het met mij doet. Mensen merken op dat ik heel sterk veranderd ben. Als ze vragen wat ik hiervoor gedaan heb, is mijn antwoord: ik mediteer”.
 

---