meditatief 143

Etty Hillesum






​​Knielen, bidden en mediteren zijn voor Etty Hillesum innerlijke en uiterlijke bewegingen, activiteiten, die zij verricht om in contact te komen met haar binnenwereld. De eerste keer dat zij hierover schrijft, is in haar eerste dagboek, in juni 1941:
 
'Ik geloof, dat ik het maar zal doen: 's morgens voor het begin van het werk een half uurtje "naar binnen slaan", luisteren naar wat er binnen in me zit. "Sich versenken"(zich innerlijk verdiepen). Je kunt het ook mediteren noemen, Maar van dat woord ben ik nog een beetje griezelig.
Maar waarom eigenlijk niet? Een stil half uur in je zelf. Het is niet genoeg alleen maar je armen en benen en alle andere spieren te bewegen, 's morgens in de badkamer. De mens is lichaam en geest. En zo een half uur gymnastiek en een half uur "meditatie" kunnen samen een breed fundament van rust en geconcentreerdheid leggen voor de hele dag.
 
Maar het is niet zo eenvoudig, zo een "stille Stunde' (stil uur) . Dat wil geleerd worden. Alle kleinmenselijke rommel en franje zou dan moeten worden weggevaagd vanbinnen. Er is per slot altijd zo'n hoop onrust voor niks in zo een klein hoofd. Verruimende en bevrijdende gevoelens en gedachten zijn er ook wel, maar de rommel is er altijd doorheen. En laat dat dan het doel zijn van dat mediteren: dat je vanbinnen één grote, ruime vlakte wordt, zonder het geniepige struikgewas, dat het uitzicht belemmert. Dat er dus iets van "God" in je komt. [ ... l
Ik zou natuurlijk de Bijbel kunnen lezen iedere ochtend, maar ik geloof dat ik daar nog niet rijp voor ben, dat de innerlijke rust daarvoor nog niet groot genoeg is en ik graaf ook nog te veel met m'n hersens naar de bedoelingen van dat Boek, zodat het nog geen verdiepen wordt.
 
Via meditatie wil ze tot innerlijke hygiëne komen en ook een innerlijke diepgang bereiken die met louter het verstand niet haalbaar is. Ze spreekt erover met Julius Spier: '"]a, meditieren, das ist schön." (ja mediteren, dat is mooi) Zoiets klinkt bij hem niet sentimenteel of mystiek  of overdreven, maar ernstig en bijna zakelijk. 'Ik zal hem de volgende keer, heel kinderlijk misschien, vragen: Mediteren, hoe doe je dat? Kan ik dat ook leren?' 

---