meditatief 122

John Main



​​De oproep voor de moderne mens, de oproep voor ieder van ons dus, is om spiritueel te worden. En om spiritueel te worden moeten we leren om ons officiële religieuze zelf achter te laten, de Farizeeër die in elk van ons schuilt. Want Jezus heeft ons aangespoord om ons hele zelf achter te laten. Alle beelden van onszelf die voortkomen uit  het koortsachtige brein van het ego moeten achtergelaten en getranscendeerd worden als we één willen worden met onszelf, met God en met onze broeders.  Als we met andere woorden echt mens willen worden, waarlijk levend en waarlijk nederig.
 
Onze Godsbeelden moeten eveneens wegvallen. We mogen geen idool-aanbidders worden. Merkwaardig is dat deze Godbeelden wegvallen als ook de beelden van onszelf wegvallen. Dit suggereert  wat we altijd al vermoedden, dat de beelden van God die wij meedragen in werkelijkheid  beelden van onszelf  zijn.  In dit wonderlijke proces waarbij de illusies wegvallen en we in het volle licht komen van de Werkelijkheid groeit er vanuit het centrum een grote stilte. We voelen onszelf omhuld door de eeuwige stilte van God. We praten niet langer met God of erger nog met onszelf. We leren te zijn, te zijn met God, te zijn in God. (….)
 
Op de spirituele weg vraagt het meer energie om stil te worden dan om verder te hollen… De meeste mensen spenderen héél veel  tijd om van het ene naar het andere te hollen zodat ze werkelijk bang worden om stil te vallen en stil te worden. Er kan ons een soort existentiële angst overvallen als we voor het eerst geconfronteerd worden met stilte en als we binnengaan in die toestand van puur zijn. Maar eens we de moed opbrengen om niet weg te lopen van de stilte, gaan we een vrede binnen die alle begrip overstijgt. Ongetwijfeld is het gemakkelijker om dit te leren in een evenwichtige en stabiele maatschappij. In een turbulente en verwarde wereld zijn er zoveel ontmoedigende stemmen, zo veel stemmen die onze aandacht opeisen(…)
 
We bagatelliseren onszelf als we de energie die nodig is voor deze innerlijke pelgrimstocht -deze reis naar ons hart, naar de aanwezigheid van Christus in ons- met mondjesmaat afmeten. De krachtbron  van waaruit wij ons dynamisme scheppen voor deze reis is onuitputtelijk. Zoals Paulus zegt:”Het kan enkel gemeten worden door niets minder dan de kracht waarmee God Jezus uit de dood deed verrijzen”.

---