"De geest zou zich onophoudelijk aan de mantra moeten vasthechten totdat hij door het voortdurend gebruik ervan versterkt is en de rijke en uitgebreide spinsels van de gedachten verwerpt en weigert, zich daardoor beperkend tot de armoede van de eenvoudige zin. Diegenen die deze armoede verwezenlijken, komen met gemak tot de eerste zaligspreking. "Zalig zijn de armen van geest, want hen behoort het Koninkrijk der Hemelen."
Johannes Cassianus – Conferentie X

"Gebruik dit kleine woord en bid niet met veel woorden maar met een klein woord van één lettergreep. Plant dit woord stevig in je hart, zodat het daar steeds aanwezig is, wat er ook gebeuren mag. Met dit woord zul je alle gedachten wegdrukken".
De Wolk van Niet Weten – Hoofdstuk 7

"Het voortdurende innerlijke Gebed van Jezus is een constante, ononderbroken aanroep tot de goddelijke Naam van Jezus met de lippen, met de geest en met het hart. Hij, die een gewoonte maakt van deze aanroep, ervaart als resultaat zo'n diepe troost en zo'n grote behoefte om het gebed altijd te offeren, dat hij niet langer zonder kan leven; het zal voortgaan met uit zichzelf in hem te klinken".
De Weg van een Pelgrim

"Moge de herinnering aan Jezus verenigd worden met je ademhaling en dan zul je het nut van de stilte kennen". Heilige Johannes van de Ladder "Het beste wat iemand ooit kan doen, is om Jezus in het hart te verankeren en nooit meer iets anders nodig te hebben".
Richard Rolle – Fire of Love

"John Main stond er altijd op dat dit een heel eenvoudige, nederige weg is. "Stilletjes je woord herhalen," zei hij, "houdt het ego op zijn plaats en het zou je naar het transcendente moeten leiden". Maar tenzij de mantra vergezeld wordt van geloof en liefde, heeft hij geen werkelijke waarde; het zou dan slechts een mechanisch iets zijn. Het is een echt gevaar om het mechanisme van de mantra te vertrouwen, maar als een uitdrukking van geloof en liefde wordt hij een zeer krachtig middel om je geloof te richten en jezelf te openen voor God".
Bede Griffiths

Laurence Freeman
(tijdens een retraite in Chimay 2009)






​
 
Het is niet gemakkelijk om onze geest, onze complexe hyperactieve denkgeest, te laten wennen aan de absolute eenvoud  van de meditatie; naargelang onze meditatiepraktijk vordert zullen we geleidelijk aan de positieve invloed ervan bemerken, zowel voor onze geest als voor ons lichaam. Het belangrijkste werk van de meditatie, onopvallend en niet meetbaar, wordt op het niveau van het ‘hart’ gedaan.

Een woestijnvader zegt over bidden: “gebed is niet echt gebed zolang de monnik zich ervan bewust is dat hij bidt”. Hij zegt dus dat wanneer een monnik zich bewust is van zijn bidden, hij dan niet bidt en de monnik die bij het bidden niet weet dat hij bidt, op de juiste wijze bidt.

Neem dit als een richtlijn en maak je daarover verder geen zorgen bij het mediteren; wat het ons werkelijk leert is dat het ons bevrijdt van zelf-evaluatie bij het mediteren. Wanneer je mediteert, observeer je jezelf niet, noch evalueer je achteraf je meditatie of meet je de eventuele vorderingen die je zou gemaakt hebben - en dat betekent al een hele bevrijding om dat allemaal niet te moeten doen!

Het helpt je ook om te leren van jezelf te houden en jezelf te aanvaarden zoals je bent – zoals je nu bent – en dit is meteen ook het begin om werkelijk te ontdekken en te ervaren dat God van je houdt

De Oden van Salomo (2e eeuw)
Lees meer over de Oden









​
 
"De Bruidegom is met hen"
[Door de doop] bekleed ik me
met de liefde van de Heer (Gal 3,27)...
Hij omarmt mij.
Ik had niet geweten hoe de Heer lief te hebben,
als Hijzelf mij niet als eerste had liefgehad.
Wie kan de liefde begrijpen,
behalve degene die geliefd is?
Ik omarm de Geliefde
en mijn ziel heeft Hem lief.
Waar zijn rustplaats is,
daar bevind ik mij (cf Hoogl. 1,7).

Ik zal geen vreemdeling meer zijn;
de Allerhoogste is barmhartig.
Ik ben met Hem verenigd,
want de Bruidegom heeft degene gevonden
die Hij lief heeft.
Omdat ik van de Zoon hou,
word ik zoon.
Ja, wie Hem aanhangt die niet zal sterven,
zal zelf onsterfelijk zijn.

Hij die het Leven liefheeft,
zal op zijn beurt levend zijn.
Zo is de Geest van de Heer
zonder leugen,
die de mensen
zijn wegen leert kennen.
Wees wijs, begrijp
en wees waakzaam.
Halleluja!

Johannes Tauler


 








Wanneer de mens de zelfinkeer beoefent,
heeft het menselijke ik voor zichzelf niets.
Het ik zou graag iets hebben
en het zou graag iets weten
en het zou graag iets willen.
 
Tot wanneer dit drievoudige ‘iets’ in hem sterft,
breekt het de mens nogal zuur op.
Dat gebeurt niet in één dag
en ook niet in korte tijd.
Men moet erin volharden,
dan wordt het op de duur gemakkelijk en vreugdevol.
 
De mens moet de beelden van de dingen
helemaal laten varen
en zijn tempel leegmaken en leeg houden.
Want wanneer zijn tempel geledigd zou zijn,
en wanneer de fantasieën
die de tempel bezet houden, buiten zouden zijn
dan zou je een huis van God kunnen worden
en niet vroeger, wat je ook doet.
En dan zou je hart vrede kennen en vreugde
en van alles wat je voortdurend stoort,
je bedrukt, en doet lijden,
zou niets je nog storen.